Vrijdag 30 mei

Na een heerlijk ontbijtje en een klein beetje uitgeslapen te hebben, gaan we weer het park in. Vandaag willen we wat meer wandelingen doen en vanmiddag is er een kleine kans op regen, dus we nemen het ervan zolang de zon nog schijnt!
We beginnen vandaag bij Peck Lake, deze wandeling duurt ca. 1.5 uur en gaat helemaal om een mooi meertje heen. Zo hier en daar moeten we wat klimmen, maar het valt allemaal best mee. Onderweg maken we wat mooie foto's van kikkers.

Na deze wandeling rijden we verder naar onze volgende uitgekozen trail, onderweg zien we een mooie white tail deer staan, hier zijn de herten wat schuwer als we gewend zijn, maar dat is misschien maar goed ook, we hebben deze vakantie al ontzettend veel doodgereden dieren aan de kant van de weg zien liggen.
Een klein stukje verder schrikken we dan ook als we een dode eland zien liggen..... Hoe kan je zo een beest nou over het hoofd zien?! Triest hoor!

Als we aankomen bij Spruce Bog nemen we weer een trailguide mee ( deze zijn bij alle wandeltrails verkrijgbaar overigens, heel handig, dan weet je tenminste wat je ziet!) en beginnen met lopen. Zo hier en daar zien we wat eekhoorntjes wegspringen, maar verder is deze wandeling redelijk eentonig. Op het einde van de wandeling ( duur ca. 1 uurtje) komt een een kleine ground squirrel naar ons toegelopen. Het brutaaltje gaat gewoon met z'n pootjes op m'n schoen staan! We kunnen er dan ook leuke foto's van maken.

Hierna rijden we weer door naar de volgende trail; Bever Pond. Hier loop je een rondje rondom 2 meertjes die zijn afgedamd door bevers. onderweg komen we inderdaad ook aangegeten bomen tegen en stronken zoals bevers die achterlaten, heel leuk om te zien, maar helaas zien we geen bevers zwemmen op dit moment en dat is best jammer. Onderweg zien we nog wel een heel mooi schildpadje met oranje strepen, maar als we dichtbij komen, maakt hij/zij zich uit de voeten.

Op onze terugweg gaan we een zijweggetje in richting Opeongo Lake. Op een eilandje in het water zien we een mooie eland grazen, het is een vrouwtje. Ze staat met haar poten in het drassige gras en eet er lustig op los. Intussen worden wij tijdens het fotograferen en filmen helemaal lek gestoken door de muggen! We zitten onder de bulten!

Als we later weer op de hoofdweg rijden ( rond 15.00 uur), begint het inderdaad te regenen.... We besluiten even terug te rijden naar ons huisje ( Logging Chain Lodge) en even te relaxen, vanavond gaan we dan nog wel op speurtocht naar elanden!

Als we rond 19.00 uur weer het park inrijden zien we al snel de eerste eland, een vrouwtje. Ze staat wat ver weg en met de regen is dat moeilijk fotograferen. We rijden nog een stukje door en zien tussen de bomen nog net een bull-eland weglopen.

Ineens staat Stefan boven op de rem, naast ons, vlak langs de weg is een eland aan het spelen! Tenminste, zo ziet het eruit..... Het beest staat totaan de knieen in het water en rent telkens heel hard heen en weer in de plas, echt gaaf om dit te zien! We zijn helemaal alleen en genieten vam dit stukje wild!!! ( het filmpje voegen we later toe!)

Uiteindelijk hebben we vandaag 7 elanden gezien ( eigenlijk 8, maar een was dood).

Donderdag 29 mei

Vandaag rijden we vanuit Toronto naar Algonquin Proviancial park. In het reisgidsje van Delta's staat een mooie scenic route totaan Parry Sound. Wij volgen deze en het is inderdaad een mooie route. Vlakbij Parry Sound willen we in een klein provincial park even picknicken, dus mogen we van de dame achter de kassa doorrijden zonder een toegangsfee te betalen. Zodra we een stap naar buiten doen, vliegen de muggen ons om de oren, het ziet in 1x zwart van de beestjes..... Mmmmm, dan toch nog maar even doorrijden, want eten met muggen hebben we geen zin in.

Na een uurtje of 3 rijden komen we aan in Algonquin ( nou ja, in Dwight, net voor de ingang van het park). Via internet had ik van tevoren een leuk huisje aan een meer gevonden, de eigenaresse loopt met ons mee en laat ons alles zien, goh, wat ontzettend leuk hier! We voelen ons gelijk thuis in ons huisje met alles d'r op en eraan!
Volgens de eigenaresse zijn er op dit moment veel moose te zien, dus ze waarschuwt ons om voorzichtig te rijden, want de elanden steken zonder pardon de weg over!

We betalen 13.65 Canadese dollar entree voor het park ( dagprijs) en rijden over highway 60, deze weg is de enige in het park, gelegen in het zuiden, de rest van het park is alleen per kano bereikbaar.
Aan het begin is er een trail; de Hardwood Lookout, deze wandeling duurt ongeveer een uurtje, mooi hier! Heel erg groen met veel meertjes om ons heen.

We maken daarna nog even een stop bij het visitor center en zo te zien zijn er vandaag wederom veel elanden gespot, we zijn benieuwd!

Als we aan het einde van het park zijn ( zonder stops kun je deze weg in ca. 1 uurtje rijden) keren we weer om en jahoor, we zien ineens in een bocht 3 a 4 auto's stil staan.....
Vlak langs de weg staat een grote bull eland! Wat een groot beest zeg! Enorm gewei ook!
Mensen vergeten alleen heel snel dat dit WILDE beesten zijn! Een mevrouw loopt er steeds dichter naar toe, waarom is ons een raadsel want ze heeft een supergrote lens op haar camera.... Wil ze soms de amandelen van dit beest fotograferen?


Als er een parkwachter langsrijd maakt deze er ook een opmerking over, maar de vrouw trekt het zich niet zo aan........

's Avonda na het eten rijden we nog even terug het park in, maar het is al vrij snel donker, helaas zien we nu geen elanden meer.

Woensdag 28 mei

Vandaag reizen we met de auto verder naar Toronto. Onderweg komen we in een kleine file terecht waardoor we wat tijd verliezen, maar ja, we hebben de tijd! Gelukkig kunnen we al voor de middag inchecken. We zijn eigenlijk een beetje "stad-moe" en besluiten het vandaag rustigaan te gaan doen. Na wat gehangen te hebben op onze kamer, gaan we lekker naar buiten. De zon schijnt, maar het is maar 12 graden, frisjes dus.
We lopen vanaf ons hotel in ca. een half uurtje naar de CN tower. Het is inmiddels 14.00 uur en we willen graag de gehele tower tour doen. Eerst gaan we met de lift naar boven, naar de 114e etage. Vanaf hier gaan we nog verder met de lift naar de Sky-Pod, deze bevindt zich op de 147e etage, heel hoog dus!

Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over Toronto en de omgeving. Daarna zakken we weer af met de lift naar de 114e etage om hier ook nog even buiten te lopen. Hier is ook een gedeelte met een glazen vloer, dat is apart hoor, zo hoog boven de grond!

Hierna kijken we nog een film over de bouw van de CN toren, oorspronkelijk alleen bedoeld als TV mast, maar nu dus ook een toeristische attractie.

Als we klaar zijn met onze hele tour door de toren ( $ 36,- per persoon entree) is het alweer 17.00 uur. We hebben trek gekregen en gaan op zoek naar een gezellig eet-tentje. Onderweg komen we Mario's tegen, de kaart ziet er goed uit, dus gaan we hier naar binnen. Het eten smaakt fantastisch! Echt een aanrader voor iedereen die van de Italiaanse keuken houdt!

dinsdag 27 mei

We slapen eens heerlijk uit, het is tenslotte vakantie! Er is ons vertreld dat we tot 11.00 uur kunnen ontbijten, dus tijd genoeg! Als we om 10.00 uur aankomen bij Tony Roma's ( het ontbijtrestaurant van het hotel) blijkt dat ze al gesloten zijn voor het ontbijt....??!! Wij gaan naar de receptie, die zeggen dat ze wel open zijn en regelen dat we van de kaart wat kunnen kiezen. Als we dan eindelijk gekozen hebben, zegt de ober doodleuk dat we dat nou net niet kunnen bestellen......tsjonge jonge, wat een geklungel hier......
Uiteindelijk hebben we na veel vijven en zessen ons ontbijt, voor ons bestek moeten we zelf een rondje door het restaurant maken, want dat vergeet de knul doodleuk, hier hebben we eerlijk gezegd geen zin in en besluiten dan morgen maar lekker buiten de deur te ontbijten, keuze genoeg. Na een kwartier komt er toch nog een waitress, "oh you found the knives en forks yourself"..... Duhuh! Ik ben dit absoluut niet gewend van een Raddisson hotel, is toch meestal wat beter geregeld!


Na ons late ontbijt gaan we weer naar de watervallen. Vandaag willen we de Journey behind the Falls doen. Je gaat dan met een lift naar beneden om achter de waterval langs te kunnen lopen. Wij doen dit aan de Canadese kant, voor de entree betaal je ongeveer $ 15,- per persoon, wij vinden het nogal tegenvallen....
Je kan op een bepaald punt even naar buiten om naast de waterval te staan, verder is er een gangenstelsel met 2 uitgangen waar het water naar beneden raast en that's it. Met een half uurtje zijn we dan ook uitgekeken.

Het is hier rondom Niagara Falls ook heel druk en eigenlijk hebben we daar vandaag geen zin in...we besluiten om de auto te pakken en lekker een stukje te gaan touren. We rijden langs de kust van Lake Erie en komen na ca 1.5 uur rijden uit bij het Rock Point Provincial Park. Hier gaan we naar binnen en hoeven voor de day use geen fee te betalen.


We parkeren de auto en lopen lekker naar de waterkant, het is hier een oase van rust. Zo te zien aan alle picknickplaatsen is het hier zomers wel enorm druk, nu lijken we wel alleen.
In de tijd dat we hier lekker aan het water zitten/liggen komt er een bejaard stelletje voorbij dat hun camper ook hier heeft staan, maar verder is er nimand, echt heerlijk dit!!!!

Tegen de avond gaan we met de auto weer terug naar Niagara Falls.

Maandag 26 mei

Vandaag is het Memorial Day en het valt ons erg mee met de drukte. We zijn in no time over de grens met Canada, dus dat valt mee.
We besluiten gelijk maar in te checken en de auto te parkeren bij het hotel. Het Raddisson hotel ligt op loopafstand van de Niagara Falls.
Als we beneden aankomen willen we eerst een tochtje naar de watervallen maken met de Maid of the mist. Deze bootjes varen langs de American Falls naar de Horseshoe Falls. We betalen hier $14.50 per persoon en krijgen en leuke blauwe poncho, die zullen we wel nodig hebben!
Onderweg kunnen we nog net een paar foto's maken, maar dan worden we al snel kletsnat!

Ach, dat droogt straks wel in het zonnetje, we proberen met de Canon toch nog wat foto's te maken, in de hoop dat de camera het niet begeeft straks!
Na een half uurtje staan we weer aan wal, het is echt de moeite waard om met de maid 0f the Mist mee te gaan!

We zien dat er vanavond om 22.00 uur i.v.m. Memorial Day vuurwerk boven de falls wordt afgestoken, dit willen we natuurlijk niet missen!

We zijn rond 21.30 uur bij de watervallen, deze zijn al mooi verlicht. Het vuurwerk is prachtig, ook al is het zo voorbij.

Zondag 25 mei

We staan redelijk bijtijds op en gaan na het ontbijt op weg naar het Chimney Bluffs statepark. Dit park was ik op internet tegengekomen in de week voor ons vertrek. Het zag er op internet erg mooi uit, dus we zijn benieuwd, want we hadden nog niet eerder over dit park gehoord..... Het park ligt aan Lake Ontario en heeft allerlei puntige rotsen...



Gelukkig is het nog steeds erg mooi helder weer met veel zonneschijn. Als we aankomen bij het statepark is de beheerder net alles schoon aan het maken en de routekaartjes bij aan het vullen.
Het is een zeer vriendelijke man, waarmee ik even een kort praatje maak.
Het pad naar de bluffs toe is mooi onderhouden met veel picknicktafels langs het water. Het pad naar de bluffs gaat door het bos. We hebben het idee dat dit pad slechts eenmaal per jaar ( aan het begin van het seizoen) wordt bijgehouden, want er ligt genoeg aan takken en bladeren op de grond. Het pad gaat af en toe dicht langs de afgrond naast de kust. Zo hier en daar staan wat waarschuwingsborden, dat je niet te dicht langs de waterkant mag lopen, want daar is de kustlijn ( zo'n 5 meter boven het water) erg fragiel en kan dus afbrokkelen. De bomen met complete wortelkuit die in het water liggen bewijzen dat dit geen onzin is!!!!

Door de bomen heen zien we de eerste rotspunten tevoorschijn komen, mooi hoor! Je ziet op sommige punten ook duidelijk hoe de rotsen eroderen.
Na ca. 1 uur lopen zijn we aan de andere kant van het park, we lopen hier nog een klein stukje nar beneden, langs de waterkant. Hierna besluiten we weer terug te lopen naar de auto, onderweg zien we op het pad nog een slang, het beest blijft alleen niet zo goed liggen voor een foto. Na een goede 3 kwartier zijn we er weer. We picknicken nog lekker even op het gras in de zon, toch handig hoor, zo'n koelbox achterin de auto!

Na onze picknicklunch gaan we verder naar het Watkins Glenn statepark. Dit is het bekendste en meest drukbezochte park in deze omgeving. Ook hier kun je weer veel trappen lopen, wat wij dan ook doen. Wij besluiten de gorge trail te lopen, omdat je hier toch het meeste van de watervallen ziet.
Af en toe moet je ook onder/ achter de watervallen doorlopen om verder te komen, lekker verfrissend die nevel!




Dit is ook het geval bij de Rainbow Falls, als we achter ons kijken, snappen we waarom deze fall zo heet, we zien een prachtige regenboog en maken wat foto's.

Als we zo'n driekwart van de gorgetrail gehad hebben ( en tig treden...) gaan we via dezelfde weg weer terug. Onderweg krijgen we van een Amerikaanse dame nog de tip om goed boven ons te kjiken bij de 2e tunnel, hier zit namelijk een nestje met jonge vogeltjes...... Die hadden we wel gehoord op de heenweg, maar niet kunnen vinden....
Uiteindelijk vinden we het nestje wel, wat een lieverdjes zeg!!!!!


Rond 20.00 uur zijn we weer terug in ons hotel, wat is deze omgeving mooi zeg! Met al die stateparks in de buurt kun je je hier wel een week vermaken! Maar morgen reizen wij weer verder, we gaan dan naar Canada, naar de Niagara Falls, tot dan!!!

Zaterdag 24 mei

Zo, eindelijk weer een update van ons...... Het is ons niet eerder gelukt om de blog bij te houden.....
Vandaag zijn we vanuit Philly naar de Finger Lakes regio gereden. Onze overnachtingen ( de komende 2 nachten) zijn in Auburn, bovenaan Seneca lake.
Onderweg stoppen we als eerste bij het Buttermilk statepark ( $7,- entree per auto).

Hier lunchen we aan een picknicktafel bij het water, waarna we de trap naar boven gaan beklimmen. Het is heerlijk weer, een lekker zonnetje, zo'n 20 graden celcius. Best pittig om alle treetjes naar boven te klauteren, maar zeker de moeite waard!

Na ca. 2 uur zijn we " uitgekeken" en gaan we met de auto verder.
Onze 2e stop voor vandaag is het Robert H Treman Statepark, hier willen we in ieder geval de Lucifer Falls gaan bekijken, dus nemen we de boveningang van het park. Vanaf deze ingang ben je binnen 10 minuten bij de prachtige Lucifer waterval.

We lopen nog ca. een half uur verder, maar menen dat de Lucifer Falls hier toch het hoogtepunt is. Inmiddels is het alweer 18.00 uur, dus besluiten we richting ons hotel te gaan. We overnachten in het Super 8 motel in Auburn, niet heel bijzonder, maar prima als je alleen komt om te slapen.